RODZICU!
1. Traktuj swoje dziecko tak, jakbyś chciał, aby inni je traktowali.
Nie szarp, nie wyzywaj i nie ubliżaj dziecku – to uczy go agresji, obniża poczucie własnej wartości.
Znacznie lepiej działa spokojna rozmowa w cztery oczy niż publiczne upokorzenie.
2. Ustal wspólnie z dzieckiem jasne zasady.
Na początek tylko kilka, by mogło je łatwo zapamiętać.
Powtarzaj dziecku często te zasady, zwłaszcza wtedy, gdy je złamie.
3 . Zaprzyjaźnij się z własnym dzieckiem, poświęcaj mu więcej czasu, grajcie wspólnie w różne gry, słuchaj co ma do powiedzenia – łatwiej wtedy zrozumiesz jego zachowania.
4. Wyznacz kary i nagrody i konsekwentnie je egzekwuj.
5. Nie odkładaj na później ani kar ani nagród.
Nie stosuj ich kiedy jesteś zdenerwowany – będziesz wtedy nieobiektywny i niesprawiedliwy.
Nie oddawaj wykonania kary w ręce drugiego rodzica- np., kiedy wróci z pracy – tracisz wtedy autorytet.
Kara musi być adekwatna do przewinienia i do wieku dziecka.
6. Chwal i nazywaj dobre zachowania – utrwalamy w dziecku to, czemu poświęcamy czas.
Jeśli dziecko wie, co zrobiło dobrze i czego się od niego oczekuje, będzie to powtarzać.
7. Zanim uderzysz – zastanów się, czego chcesz dziecko przez to nauczyć lub oduczyć.
Bijąc- uczysz bić.
8. Kara nie może być dla Ciebie odreagowaniem własnej złości – kara ma być dla dziecka konsekwencją za złe zachowanie i nauką na przyszłość.
9. Rodzice powinni mówić jednym głosem w sprawach kar i nagród – jedno nie może podważać decyzji drugiego, nie mogą też wydawać sprzecznych zakazów czy nakazów.
Zamiast uderzyć:
– odizoluj dziecko na chwilę od zabawy, powiedz, co zrobiło źle, odprowadź w spokojne
miejsce, by przemyślało swoje zachowanie;
– wyjaśnij co zrobiło źle i jak powinno było się zachować;
– wyznacz sposób naprawienia szkody (np. za zniszczoną rzecz – oddaj swoją rzecz lub zapłać z własnego kieszonkowego, za wyrządzoną komuś krzywdę – przeproś i wykonaj coś dla osoby pokrzywdzonej;)
– dodaj dodatkowy obowiązek lub wydłuż czas wykonywania jakiegoś obowiązku;
– ogranicz lub odbierz przyjemność, przywilej;
Wyznaczając karę:
- mów patrząc dziecku w oczy
- mów zdecydowanie ale spokojnie
- mów krótko
- mów jasno
- mów prostym językiem, precyzyjnie, bez ironii czy aluzji.
- zapytaj, czy dziecko zrozumiało to, co powiedziałeś i czy wie, co ma zrobić
Rodzicu, zapamiętaj!
Dziecko najwięcej uczy się naśladując Ciebie a nie słuchając Ciebie
KARY SĄ SKUTECZNE DLA TYCH CO KOCHAJĄ,
A NIE TYCH CO KOCHAJĄ KARAĆ